Op smaakroute

Vakantie betekent voor mij ontdekken: van nieuwe landen over culturen tot nieuwe smaken. Leuk te zien is dat smaak vaak cultureel bepaald is. Zo houden Spanjaarden over het algemeen bijvoorbeeld van zoet (bolleria) en Fransen van hartig bij het ontbijt (Frans brood met kaas).

Maar ook dichterbij huis kan je ontdekkingen doen. Zo trok ik vorige week met enkele collega’s naar Hasselt (B). Daar deden we de bekende ‘smaakroute’. We startten in de smaakkamer waar we de smaakbarometer zorgvuldig invulden. Daaruit volgde een smaakprofiel. Heel leuk vond ik de tips voor bijhorende streekproducten die we ter plaatse konden degusteren. Na een heerlijk glaasje Limburgse schuimwijn trokken we naar de volgende locatie op de smaakroutekaart: het jenevermuseum. Onderweg leidde de route ons naar onder meer een heerlijke chocoladebar, een authentieke speculoosbakker en een fancy espressobar. Om de verkenningstocht met smaak af te sluiten, kregen we op vertoon van onze smaakpas nog een lekker glaasje in de smaakkamer.

De volgende bestemmingen op mijn lijstje? Zonder twijfel Amsterdam en Leuven, respectievelijk de Nederlandse en Belgische stad van de smaak 2009. Benieuwd wat de (smaak)verschillen zijn!

authentic flavours on top

In België is het megahot: de speculaaspasta. Een boterhampasta op basis van ... jawel ... speculaas. In de krant las ik over het waarom van het succes van dit authentiek kruidig koekje dat nu ook in ijs en zelfs in jenever wordt verwerkt.

De reden waarom dit ouderwetse koekje erin geslaagd is om een hype te veroorzaken, heeft volgens smaakspecialisten te maken met nostalgie. Speculaas zou ons meenemen naar onze kindertijd en associaties oproepen van gezelligheid. In moeilijke tijden (al crisis wat de klok slaat) zoeken consumenten naar authenticiteit.

Een voedingshistoricus heeft dan weer een andere uitleg klaar: de heropleving van regionale specialiteiten zou een reactie zijn op de globaliseringsgolf van de jaren '90. Grootste voorbeeld daarvan is ongetwijfeld Mc Donalds. Bewegingen als terroirs in Frankrijk of slow food in Italië staan daar haaks op. Het succes toont dat authenticiteit in opmars is.

Weet je wat ik denk? Dat het gewoon gaat om smaak. Dat een klassieker nog steeds bestaat, is te danken aan haar smaak. Nu die ook in een modernere en handige vorm bestaat ('een boterhampasta') is het toch logisch dat we meer verbruiken, toch?

Ariane Holmes

Als kind was ik al erg nieuwsgierig. Meng die nieuwsgierigheid met een sterke interesse voor smaak en je hebt een explosieve cocktail aan leergierigheid.

Waarom vind ik de smoothies en sappen van fruitlab lekker? Waarom smaakt een broodje kip curry me niet en ben ik wél dol op blokjes kip met currysaus? Kortom: hoe werkt smaak? Dát wou ik weten!

En ik zocht het uit! Hanneke van The Fruit Lab bracht me in contact met Bob Cramwinkel van het Centrum voor smaakonderzoek. Bob vertelde me over het smaakmodel: een model dat elke smaakliefhebber móet kennen. Het zit als volgt ineen. Het model draait om drie pijlers die op elkaar inspelen en samen de smaaksensatie vormen.

De mond
De smaaksensatie begint in de mond. De mond tast de temperatuur én de tekstuur af. Voelt het warm of koud aan? Is het stevig/knapperig of eerder smeuïg? Word je een haar of steentje gewaar? Op basis van deze gegevens bepaal je of je dooreet of niet. De ‘mondanalyse’ bepaalt m.a.w. waardering of geruststelling. Je kan bijvoorbeeld dol zijn op sap, maar een hekel hebben aan smoothie. Dat komt misschien omdat een smoothie een heel ander mondgevoel heeft dan sap.

De tong
De tong signaleert de basismaak: smaakt het zoet, zuur of eerder zout/bitter? Ook deze ervaring bepaalt of we dooreten of niet. De 'tonganalyse' bepaalt dus net zoals de ‘mondanalyse’ waardering of geruststelling.

De neus
De achterkant van je neus bepaalt hoe je iets proeft. Globaal onderscheid de neus of iets fris (bijv. citrus) dan wel rijp is. De neusanalyse bepaalt de smaakrijkdom : water heeft bijvoorbeeld weinig smaakrijkdom, specerijen veel. Op basis hiervan bepaal je tevredenheid of genieten. Kortom: de neus bepaalt uiteindelijk of je dol bent op iets of niet.

Sterrensap!

Steeds meer chefs uit sterrenrestaurants verbinden hun naam aan hapjes en drankjes die niet uit hun eigen keuken komen. Zo ook Jonnie Boer bijvoorbeeld die inflightmenu’s voor Lufthansa ontwierp of Sergio Hermans die een kant-en-klaarmaaltijd voor Albert Heijn samenstelde. En nu ook chefkok Hans van Wolde. Hij schenkt in zijn tweesterrenzaak Beluga in Maastricht niets minder dan … de versgeperste sappen van the fruit lab (holé!).

“Ik werk uitsluitend met ingrediënten van topkwaliteit. De drankjes van the fruit lab benaderen de kwaliteit van versgeperst gewoonweg het beste.” zegt de topchef van restaurant Beluga. Sinds begin dit jaar is de chefkok tevens smaakmeester van de sappen van Fruity King. Dat betekent dat hij de dranken van the fruit lab kritisch beoordeelt op smaak en geur.

Zijn verdict:

“In alles wat je proeft zit een ultieme combinatie tussen zoet, zuur, bitter, zout en umami. De smaak van de meeste mannen neigt meer naar bitter en zout, terwijl vrouwen meer de voorkeur geven aan zoet en zuur. De combinatie van deze smaken is enorm belangrijk, want de juiste verhouding van deze elementen zorgen voor eenheid in de smaak. In de sappen van the fruit lab is die combinatie bijzonder goed gelukt. De cijfers op de flesjes geven zelfs de verhouding van zoet, zuur en bitter aan. Zo kun je in een oogopslag zien wat voor smaakcombinatie die variant heeft.”

En of hij smaakt heeft! ;-)

Gespot: lekkere t-shirts

The fruit lab goes fashion! Voortaan zet je je smaakprofiel letterlijk in de kijker met een kwaliteitsvol & fashionable t-shirt. Eén ding is duidelijk: opvallen zul je. En je hebt meteen een leuk gespreksonderwerp. Ik zie het al zo voor me: “Ha, jij houdt van zoet? Dan heb je wellicht wel zin in een ‘zuurtje’ zoals ik?”

Ik heb mijn keuze al gemaakt: ik ga voor bitter! En ik doe hem kado aan mijn vriend. Niet dat hij bitter is, maar zo blijven geïnteresseerde vrouwen zeker op afstand :-)

Nu ja, of je nu voor zoet, zuur of bitter kiest: deze t-shirts vallen ongetwijfeld in de smaak!

moodboost

Waar ik écht van hou? Ontdekken. Of het nu nieuwe plekjes, mensen of nieuwe spulletjes zijn, zolang het maar leuk en verrassend is. Het gaat vaak om kleine dingen. Zo was ik laatst erg enthousiast over een wegrestaurant. Ja echt, je kan me vreemd vinden, maar daar kreeg ik zo’n instant vakantiegevoel. Het bevindt zich ter hoogte van Kruibeke (BE). Waarom ik er nu net zo’n humeurboost kreeg?


Misschien door de strakke inrichting of het zonnige terras, maar waarschijnlijk ook door mijn nieuwste ontdekking: t’amore tea. Dat is thee in heerlijke smaken zoals de ‘pure passion’ of ‘magic mint’. Leuk detail: je krijgt er een ‘little spoon of love’ bij. Kitch of niet: van liefde heb je nooit genoeg, toch? :-)

Superman eats...

Sommige groenten en fruit hebben zo’n positieve invloed op ons lichaam en onze geest dat sommigen zelfs spreken van ‘superfood’. Welke foodies dat zijn? Ik vond enkele verrassende exemplaren.


De kiwi bijvoorbeeld: dit lekkere fruit blijkt een bom van antioxidanten te zijn. Deze verdedigen ons lichaam tegen vrije radicalen. In mensentaal: ze zorgen ervoor dat je er langer jong en fris uitziet. Wist je dat de kiwi in verhouding zelfs meer vitamine C bevat dan de appelsien? Vitamine C maakt ons immuunsysteem sterker. En het is nog niet gedaan: de kiwi bevat nog meer healthy stoffen zoals vitamine E, caroteen en vezels.

Ander verrassend superfood zijn blauwe bessen. Ze bevatten veel vezels, een redelijke hoeveelheid vitamine C, foliumzuur en vooral veel antioxidanten.

Sinds enkele jaren zweer ik zelf bij groene thee. Dat blijkt nu een wel erg goede keuze te zijn: het vermindert de bloeddruk, helpt ziektes als kanker en osteoporose te voorkomen, beperkt de kans op een hartinfarct én beschermt de huid tegen veroudering. En bovenal is het ook heerlijk lekker. Gimme more superfood …