authentic flavours on top

In België is het megahot: de speculaaspasta. Een boterhampasta op basis van ... jawel ... speculaas. In de krant las ik over het waarom van het succes van dit authentiek kruidig koekje dat nu ook in ijs en zelfs in jenever wordt verwerkt.

De reden waarom dit ouderwetse koekje erin geslaagd is om een hype te veroorzaken, heeft volgens smaakspecialisten te maken met nostalgie. Speculaas zou ons meenemen naar onze kindertijd en associaties oproepen van gezelligheid. In moeilijke tijden (al crisis wat de klok slaat) zoeken consumenten naar authenticiteit.

Een voedingshistoricus heeft dan weer een andere uitleg klaar: de heropleving van regionale specialiteiten zou een reactie zijn op de globaliseringsgolf van de jaren '90. Grootste voorbeeld daarvan is ongetwijfeld Mc Donalds. Bewegingen als terroirs in Frankrijk of slow food in Italië staan daar haaks op. Het succes toont dat authenticiteit in opmars is.

Weet je wat ik denk? Dat het gewoon gaat om smaak. Dat een klassieker nog steeds bestaat, is te danken aan haar smaak. Nu die ook in een modernere en handige vorm bestaat ('een boterhampasta') is het toch logisch dat we meer verbruiken, toch?